Makale
Çıt. Çıt. Çıt…
Yıl 1993 tabii ki Milattan Sonra
Aylardan, ne önemi var ki
Artık ne mehtabı seyrediyorum
Ne de hilal ile baÅŸlayan bir orucum var
Günlerden…52 benzeri olan bir sendrom günü
Saat… Mesai kabilesinin iÅŸe gitme vakti
Ruhum büyük bir güçle ittiriyor zamanını satmak istemeyen ağır gövdemi
Yer otobüs durağı
O zamanlar belediyenin sıkıştırarak geciktiren otobüsleri var
O da nesi!
O hengâmede ‘çıt çıt çıt! diye bir ses iÅŸitiyor hissizleÅŸmeye yüz tutmuÅŸ yüreÄŸim,
Kalabalığın içinden sıyrılmaya çalışan bir kör…
“Yoksa sabahın körü bu mu?” diye araya giriyor zevzek yönüm…
Aslında itiÅŸ kakış otobüse binmeye çalışanların hepsi kör…
Ama o, sadece gözleri görmez bir Âmâ.
Hemen yaklaşıp “yardım edebilir miyim?” diyor, samimiyetimin son kırıntıları
‘Hayır’ diyor kararlıca… “Beni büfenin önünde bırak ve gerisine karışma”
Söylemi sertçe, acınmaktan bıkmış asıl acınacak olanlardan
Nefsim, vicdanımı sıkıştırmak için diyor ki;
‘Bu istenmeden verme ahmaklığı ile yaÅŸlandın gittin’
Tekrar katlanabilir bastonunu yere vuruyor… Çıt çıt çıt…
Gamlanıyorum…
Ne yazık ki benim hayata katlanabileceÄŸim, katlanabilir hiçbir aletim yok…
Sonra niçin merhametime bu kadar sert çıktı diye hayıflanmakla meşgul nefsim,
Bir taraftan da ‘acaba ne halt edecek bu hengâmede’ diye meraktan otobüse binemiyorum
O karanlığa inat ‘Çıt, çıt, çıt’ diye vuruyor yere… Ama aslında beynime
Bir ara yüzüne bir tebessüm yerleÅŸiyor… Anlayamıyorum…
Neydi göremediği halde onu mütebessim kılan şey?
Yoksa ÅŸaÅŸkınlığımı izliyor da eÄŸleniyor mu? ‘Hayır hayır’
karanlığın aydınlığında yürüyen bir kör kalabalığı yararak ilerliyor…
O da ısrarla diyor ki; ‘Çıt, çıt, çıt da çıt, çıt’
Ve bu naif ‘Çıt, çıt, çıt’ lar onları belli bir koordinatta çarpıştırıyor.
Simalarını saran buluşmanın sevinci beni de sarıp sarmalıyor.
Görememelerine rağmen karanlığın aydınlığında kavuşanlar...
Biri durduğu yeri biliyor ve karanlığa inat bekliyor,
Ötekinin, aradığına yaklaştırıyor tüm gürültülere rağmen çıkardığı o naif sesler.
Ve sözleştikleri yerde ve zamanda tüm olumsuzluklara rağmen buluşturuyor yaradan.
Sonra kavuÅŸturan Asa’ları birinin saÄŸ, ötekinin sol elinde
Birinin kalbi tarafındaki eli diğerinin sağ kolunun ta içinde
Hep birden gidecekleri yöne doÄŸru mütebessim, ‘çıt, çıt, çıt da çıt, çıt’
Ahenkle, kardeşçe, kavuşturmadığı söylenenen tüm aşılmazlıklara inat
Her halde bu olmalı beraberce dönülen Ä°stikbali kıble…
Ve bildiÄŸimi sandığım alfabem karışıyor…
A-be-ce diyeceÄŸime… Diyorum Abese… Ve tevella…
Araplar, Atatürk'ü sevmez mi?
İbrahim Tenekeci: Hesabî olan, eleştiri yapmaz
İhsan Fazlıoğlu: Tarihi olmayanın koruyacak vatanı olmaz
Sibel Eraslan: Kudüs'teki Mevlevihane'nin hazin hatırası...
Selahattin Çakırgil: Enkaz altında kalan değerlerin acısını hissetmek
İsmail Kılıçarslan: O stada Filistin bayrağıyla çıkılsaydı
Mehmet Âkif’ten hatıralar
Gökhan Özcan: Sıradan bir Filistin hikâyesi
ABD'de Filistin'i destekleyen gençler kendilerini baskı altında hissediyor
Rusya ekonomisinin Batı ile yaşanan kopmaya uyum süreci 2023'te hızlandı
Asyanın Kandilleri: Hoca Ahmet Yesevi
Asya'nın Kandilleri: İbn-i Sina
Özet bir Türkiye: Cemil Meriç Belgeseli-2
Özet bir Türkiye: Cemil Meriç Belgeseli-1
Nurettin Topçu Belgeseli
Erdoğan: Atmaca Gemisavar Füzesi tam isabet
Sultan'ın kayıp mücevherleri
Teknoloji şehri Neom nasıl olacak?
Din deÄŸiÅŸtiren ilk Firavun Akhenaton'un hikayesi
Henüz yorum yapılmamış.